بررسی فراوانی میزان جرم باقی مانده بعد از انجام جرم گیری و تسطیح ریشه در بیماران دارای پریودنتیت متوسط تا پیشرفته

مقدمه: درمان های غیرجراحی شامل جرم گیری و تسطیح ریشه همواره به عنوان یکی از مؤثرترین روش های درمانی پریودنتال مطرح بوده اند. هدف از اینسترومنت زیر لثه ای حذف کامل جرم و رسوبات کلسیفیه و ایجاد سطحی صاف بر روی ریشه است. هدف از این مطالعه تعیین کارایی روش های معمول جرم گیری در حذف کامل رسوبات زیر لثه ای است. مواد و روش ها: در 23 بیمار با پریودنتیت متوسط تا پیشرفته، 276 سطح مختلف با عمق پاکت بیشتر از mm4 انتخاب شد. ابتدا جرم گیری و تسطیح ریشه به طور کامل برای این بیماران انجام شد و صحّت آن توسط یک پریودنتیست با تجربه به تأیید رسید. در فاز جراحی نواحی مورد نظر اکسپوز شده و از نظر حضور و میزان جرم باقی مانده مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: از 276 سطح مختلف 9/60 % نواحی جرم باقی مانده داشتند. میانگین حضور جرم در سطوح اینترپروگزیمال (1/63%) بیش از سطوح رادیکولار (50%) بود (029/. pvalue=). همچنین میانگین شاخص جرم در زنان بیشتر از مردان (039/. p.value= ) و در سمت راست بیشتر از سمت چپ (001/. p.value= ) بود. بین میانگین عمق پاکت و شاخص جرم ارتباط مستقیمی وجود داشت و با افزایش عمق پروبینگ، شاخص جرم باقی مانده هم بیشتر می شد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که جرم گیری به روش بسته در پاکت های عمیق، روش کاملاً مطمئنی برای حذف رسوب های زیر لثه ای نیست. این روش در بیش از نیمی از سطوح ناقص بوده و نیاز به روش های باز srp در بیماران پریودنتال با عمق پاکت عمیق را مورد تأکید قرار می دهد.